سیدهادی البوشوکه ؛ تبارشناس ادبی و هنرمندی بی هیاهو بود

نعیم حمیدی :
بدون تردید مرگ قاعده لایتغیر زندگی و همزاد تولد آدمی است اما گاهی فقدان انسان های مفید و ذی قیمت بدلیل خلائی حاصل بیشتر سبب غم و اندوه می گردد. خبر جانگداز درگذشت هنرمند و فعال ادبی ، دوست و برادر عزیزم سیدهادی البوشوکه مرد بی حاشیه و بی هیاهوی عرصه ادب و هنر موجب تالم و تاثر گردید

سیدهادی ،انسانی اخلاق مدار ، اهل مطالعه و صاحب قلم توانا در حوزه ادبیات داستانی و یک سرمایه گرانبها برای خوزستان بود که همواره از دیدگاه ها ، مشورت ها و نقدهای صائب وی در راستای غنا بخشیدن به محتوای برخی یادداشت ها و مطالب پایگاه خبری عصر ماخوزستان و هفته نامه بیان بهره می بردیم و مانند یک یار مهربان در کنار ما بود

سیدهادی یک چهره تکرار ناشدنی و منحصر بفردی است که در ارتباطات اجتماعی خود را به طیف و نحله خاصی محدود نکرد و در صفا ، صمیمیت و تواضع زبانزد بود

سیدهادی ریشه ها ،‌ رگه ها ، لایه ها ، دوره ها و تاریخ ادبیات را بخوبی می دانست و در تطبیق و تشخیص آثار از توان و دقت بالایی برخودار بود که این امر به تولید آثار ماندگار کمک شایانی کرد

سیدهادی در حوزه موسیقی با نواها و آثار بسیاری از بزرگان این عرصه بویژه نوع کلاسیک و مقامی آن مانوس بود زیرا که موسیقی همزاد و ظرف ادبیات خصوصا بخش منظوم آن می باشد که سید هیچ گاه از آن غافل نشد. نکته ای که طی چند سال اخیر دریافتم آنست که نویسندگان ، شخصیت های روایی ، هنری و سینمایی اهواز قدیم ، مناطق آسیه آباد و حصیرآباد همچون کیانوش عیاری ،‌ عبدالله سلامی ، دکتر فاضل خمیسی ، دکتر غلامرضا جعفری و سیدهادی آلبوشوکه از سبک و سیاق خاص و چند وجهی در حوزه ادبیات داستانی و هنر پیروی می کردند که همین موضوع از آنها شخصیت های چند بعدی ساخته است .

خبر مرگ سیدهادی به اندازه ، مکانت و شخصیت اش برای ما سنگینی می کند و رفتن او شوک بزرگ و جبران ناپذیری برای علاقمندان اش می باشد

اینجانب به سهم خود درگذشت زنده یاد سیدهادی آلبوشوکه را به جامعه ادبی ، خانواده و خاندان محترم ایشان و مردم شریف اهواز قدیم تسلیت و تعزیت می گویم و امیدوارم روح بلند سیدهادی عزیز در اعلی علیین و با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام محشور و مشمول غفران و رحمت الهی گردد